Η ερμηνεία των συμπεριφορών κατά το δοκούν και ανάλογα με το πολιτικό της συμφέρον αποτελεί όντως προνομιακό πεδίο της Αριστεράς, με αμέτρητα παραδείγματα τόσο κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής της, όσο και παλαιότερα. Δεν θα μπορούσε να απέχει από τη λογική αυτή και η τοποθέτηση του πρώην Υπουργού Παιδείας επί ΣΥΡΙΖΑ κ. Ν. Φίλη, στον αέρα τηλεοπτικής εκπομπής, σχετικά με την πρόσφατη άρση της κατάληψης στο επονομαζόμενο από τους καταληψίες «Στέκι του Βιολογικού». Έναν χώρο που ο ίδιος αποκάλεσε ως «χώρο αυτοοργάνωσης και αυτοέκφρασης των παιδιών, που μαζευόντουσαν εκεί και δεν πλήρωναν ποτά (sic) δεξιά και αριστερά, έναν χώρο κοινωνικής λειτουργίας».
Προφανώς για τον ΣΥΡΙΖΑ η έννοια της «αυτοέκφρασης των παιδιών» περιλαμβάνει την χρήση ξύλινων κονταριών, βαριοπούλας, λοστών και άλλων τινών εργαλείων, περιλαμβάνει όμοια τους ξυλοδαρμούς καθηγητών και φοιτητών, περιλαμβάνει την ελεύθερη καταστροφή δημόσιας περιουσίας στα ελληνικά πανεπιστήμια, αυτής που πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος. Αυτή είναι η αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ για την έννοια της κοινωνικής λειτουργίας, και μάλιστα συνδυασμένης με τη λογική του μπαρ, η οποία φιλοξενείται ετσιθελικά στο χώρο του πανεπιστημίου, δημιουργώντας ένα άβατο παραβατικότητας, βασισμένο στην τρομοκράτηση των πανεπιστημιακών αρχών και, βέβαια, στην άπλετη στήριξη πολιτικών σχηματισμών. Γιατί, τι να την κάνουμε την δημιουργία μιας βιβλιοθήκης για χιλιάδες φοιτητές και ερευνητές, όταν μπορούμε να έχουμε έναν χώρο «αυτοέκφρασης»;!
Τα πανεπιστήμια μας είναι όντως χώροι ελεύθερης έκφρασης και ελεύθερης σκέψης, μέσα πάντα στο πλαίσιο μια δημοκρατικής και ευνομούμενης πολιτείας. Δεν είναι φυτώρια παραβατικότητας, δεν είναι χώροι πολιτικής τρομοκρατίας, δεν είναι ελεύθεροι χώροι στη διάθεση κάθε αναρχοαυτόνομης γκρούπας, που αναζητά στέγη ή προστασία από την Αστυνομία. Το Ελληνικό Πανεπιστήμιο δεν ανήκει σε εξωπανεπιστημιακούς και αιώνιους φοιτητές, που θεωρούν ότι έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να το καταλαμβάνουν και να το καταστρέφουν. Ανήκει σε όλους τους φοιτητές και τους ακαδημαϊκούς που μοχθούν καθημερινά στις αίθουσες διδασκαλίας, τις βιβλιοθήκες και τα εργαστήρια και παράγουν ερευνητικά αποτελέσματα με παγκόσμιο ενδιαφέρον. Και σε αυτούς οφείλουμε να παρέχουμε όλες τις απαραίτητες υποδομές, αλλά και ένα περιβάλλον ελεύθερο από παραβατικότητα κάθε μορφής.
Και επειδή ο κ. Φίλης στην τοποθέτησή του τόνισε πως κακώς η κυβέρνηση έβαλε τα ΜΑΤ να άρουν την κατάληψη, να του θυμίσω την άποψη του Χέρμπερτ Μαρκούζε, στις επιστολές που αντάλλαξε με τον Τέοντορ Αντόρνο και δημοσιεύθηκαν στο New Left Review, με αφορμή την κατάληψη στο Ινστιτούτο για την Κοινωνική Έρευνα της Φρανκφούρτης το 1969. Τόνιζε ο Μαρκούζε ότι η αστυνομία δεν πρέπει να δαιμονοποιείται αφηρημένα και πως και ο ίδιος θα την καλούσε εάν υπάρχει πραγματική απειλή τραυματισμού προσώπων και καταστροφής υλικών και εγκαταστάσεων που υπηρετούν την εκπαιδευτική λειτουργία του πανεπιστημίου. Του θυμίζει άραγε κάτι;