Όχι στον άκρατο δικαιωματισμό
του Μίλτου Χρυσομάλλη
Σε ένα Κράτος Δικαίου, σε μια δημοκρατική και ευνομούμενη Πολιτεία τα δικαιώματα του ατόμου στο αυτοπροσδιορισμό, στον προσανατολισμό του και στις επιλογές της ελεύθερης διαμόρφωσης της προσωπικότητάς του είναι απολύτως σεβαστά. Πρέπει να προστατεύονται απόλυτα απέναντι σε κάθε μορφής διαχωρισμό και ρατσισμό αλλά ομοίως και από τον άκρατο δικαιωματισμό, που έρχεται να επιβάλλει σε μια κοινωνία και σε μια δεδομένη χρονική στιγμή αλλαγές.
Σε αυτό το πλαίσιο εκτιμώ πως εντάσσεται και η πρόσφατη αναζωπύρωση της συζήτησης για τη νομοθέτηση του δικαιώματος των ομόφυλων ζευγαριών στο γάμο και στην τεκνοθεσία, που θα ακολουθήσει ως άμεσα συνδεόμενη. Μια συζήτηση που υπερακοντίζει στο δικαιωματισμό, μιας και η νομοθέτηση του συμφώνου συμβίωσης έχει καλύψει το ζήτημα, και παράλληλα διχάζει την κοινωνία, δημιουργώντας κοινωνικές τριβές που δεν συντελούν με κανένα τρόπο στην ενίσχυση των δικαιωμάτων των ομόφυλων ζευγαριών.
Σε κανένα, όμως, σημείο της συζήτησης δεν κατατίθενται επιχειρήματα για τα δικαιώματα των παιδιών που θα βρεθούν σε καθεστώς τεκνοθεσίας, πέρα από τα δεδομένα που προκύπτουν από έρευνες στις ΗΠΑ κυρίως, από τις οποίες αναφέρεται ότι τα υιοθετημένα από ομόφυλα ζευγάρια παιδιά μεγαλώνουν με την ίδια ψυχική ισορροπία, υγεία, κοινωνική ένταξη και επιδόσεις με τα παιδιά ετερόφυλων ζευγαριών. Οι ίδιες έρευνες όμως – οι οποίες ειρήσθω εν παρόδω δεν είναι γενικευμένες – παρουσιάζουν προβληματικά ποιοτικά χαρακτηριστικά στα υιοθετημένα από ομόφυλα ζευγάρια παιδιά, όπως δυσκολία απόκτησης της δικής τους ταυτότητας, της έννοιας του εαυτού τους αλλά και του διαχωρισμού της ύπαρξής τους από εκείνη των ομόφυλων γονέων τους, συναισθηματικό εγκλωβισμό, ακόμα και ανασφάλεια που προκαλείται από τον σχολικό και κοινωνικό περίγυρο.
Η αλλαγή στην κοινωνική συμπεριφορά δεν επιβάλλεται με νομοθετήματα, ούτε με γονέα 1 και 2, το ξέρουμε όλοι. Είμαστε έτοιμοι επομένως ως κοινωνία να διαχειριστούμε και να υπερασπιστούμε μικρά παιδιά που θα δέχονται την σκληρή συμπεριφορά των συνομηλίκων τους στο σχολείο, για χάρη της ικανοποίησης του «δικαιώματος» των ομόφυλων ζευγαριών στην τεκνοθεσία; Είμαστε έτοιμοι να εξηγήσουμε σε μικρά παιδιά που έχουν γνωρίσει ετερόφυλους γονείς και υιοθετούνται, γιατί οι νέοι τους γονείς είναι ομόφυλοι; Για να μην μιλήσουμε βεβαία για το κομμάτι της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής ειδικά μέσω παρένθετης μητέρας, θέμα που οδηγεί σε νέα προβλήματα.
Είναι βαθιά πίστη μου πως οφείλουμε να στηρίξουμε την πυρηνική οικογένεια, ως μοχλό αναστροφής του δημογραφικού, και να επενδύσουμε πρώτα στην ενίσχυση και τη βελτίωση της, αποφεύγοντας την πρόκληση κοινωνικών εντάσεων. Και σε όσους επικαλούνται το δικαίωμα στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητά τους ως βάση του δικαιώματος στο γάμο και στην τεκνοθεσία, να θυμίσω ότι το Σύνταγμα μας περιορίζει μια γενική ελευθερία ενέργειας και δίνει στο νομοθέτη το δικαίωμα να επιβάλλει περιορισμούς για να προστατεύσει τα χρηστά ήθη, όπως τα ερμηνεύει σταθερά η δικαστική εξουσία.